The Personification of all Virtues

Wednesday, October 5, 2011

Thursday of the 27th Week Year A

Lukas 11:5-13

Pangayo kamo, ug kamo hatagan; pangita kamo, ug kamo makakaplag . . .” Pinaagi ning ebanghelyo kita gidasig ni Jesus nga moduol ug magpatabang sa Iyang Amahan ilabi na sa panahon sa kalisud ug panginahanglan. Ang Ginoo dili makatalikod kanato nga Iyang mga anak. Apan kini wala magpasabot nga makapangayo kita bisan unsa na lang diha sa atong pag-ampo. Ang Dios, nga maoy labing nasayud unsay maayo, mohatag lamang sa mga butang nga makaayo kanato. Busa, dili kita mabalaka o mangluod kon ugaling dili ihatag sa Dios ang atong gipangayo. Hinuon, angay natong isipon nga kita giiway lamang sa Ginoo sa butang nga makadaot sa atong kinabuhi.

Wednesday of the 27th Week Year A

Lukas 11:1-4

Diha sa ebanghelyo karon adunay usa ka tinun-an nga mihangyo kang Jesus sa pagtudlo kanila unsaon pag-ampo. Ug Iya silang gitudloan sa usa ka mubo nga pag-ampo nga karon nailhan nato nga “Amahan Namo”. Unsa may atong makat-onan ning maong pag-ampo? Una, gitudloan kita nga ang Dios diay atong amahan. Diha sa pag-ampo, moduol kita sa Ginoo sama sa usa ka anak nga masaligon sa gugma sa usa ka amahan. Ug ikaduha, gitudloan usab kita sa pagpangayo dili sa daghang mga butang nga kalibotanon kondili sa mga butang nga mahinungdanon sa atong kaluwasan sama sa pagkaon sa matag adlaw, kapasayloan sa sala, ug kagawasan gikan sa tanang kadaot.

Tuesday, October 4, 2011

Tuesday of the 27th Week Year A

Lukas 10:38-42

Ang ebanghelyo karong adlawa nagsaysay mahitungod sa pagbisita ni Jesus sa managsuong Marta ug Maria. Si Marta nagkapuliki og andam sa mga butang para sa ilang bisita, samtang si Maria nakigkukabildo lamang kang Jesus. Mireklamo si Marta niini apan si Jesus miingon kaniya nga ang gibuhat sa iyang manghud maoy mas labing maayo. Ang mensahe para kanato karon mao kini: Ang pagpakighinabi uban sa Ginoo diha sa pag-ampo mahinungdanon kaayo ug dili angay'ng wad-on ilabi na panahon sa daghang trabaho. Ang pag-ampo maoy magsiguro nga ang tanan natong mga buhat mahisubay sa kabubut-on sa Dios.

Monday, October 3, 2011

Monday of the 27th Week Year A

Lukas 10:25-37

Sa ebanghelyo karon adunay nangutana kang Jesus, "Unsay angay kong buhaton aron makadawat og kinabuhing dayon? Agi'g tubag, gisaysay ni Jesus ang sambingay sa Buotang Samaritano. Ang mensahe para kanato mao kini: Makasulod kita sa Gingharian sa Langit kon kita makamao maluoy ug mutabang sa mga nanginahanglan samtang nia pa kita sa yuta. Sa ato pa, matag higayon nga maghimo ta og buhat sa kaluoy, mag-anam kita og kaduol sa pinuy-anan sa Dios.

Wednesday, November 11, 2009

Mierkoles sa Ika-32 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lukas 17:20-25

Tulo ka managhigala nga lalaki ang nadisgrasya sa ilang gisakyan nga kotse ug nagdungan sa pagkamatay. Didto sa langit, gipasulod sila ni San Pedro ug giingnan: “Pagsuroysuroy mo dinhi sa sulod, pero pagbantay lang gyud mo nga dili mo makatunob og hulmigas kay ang labing gagmay dinhi maoy labing pinangga sa Ginoo.”

Tuod man nagsuroysuroy ang tulo. Apan wala pa matapos ang adlaw, nakatunob na ang usa kanila og hulmigas. Wala madugay, miabut si San Pedro nga may dala nga babaye nga ngil-ad kaayo og nawong. Unya, ang nakatunob og hulmigas gikadena uban sa babaye nga laksot og panagway.

Pagkasunod adlaw, ang ikaduhang lalaki na pud ang nakatunob og hulmigas. Ug mao gihapon ang nahitabo – miabut si San Pedro ug gikadena niya sa lalaki ang laing babaye nga ngil-ad kaayo og panagway.

Ang ikatulo nga lalaki maampingon kaayo sa iyang paglakawlakaw. Milabay ang usa ka bulan nga wala gyud siya katunob og hulmigas. Unya, miabot si San Pedro nga nagdala og gwapa ug sexy kaayo nga babaye. Gikadena niya ang babaye ngadto sa lalaki nga mabinantayon.

Sa pagbiya ni San Pedro, nakasitar gyud ang lalaki: “Pastilan Lord, unsa ba ang akong nahimo nga gipares man ko nimo sa pinakagwapa nga babaye!” Ug mitubag ang babaye: “Ambot lang og unsay imong nahimo. Basta ako, igo ra gyud ko nakatunob og hulmigas!”

Kon makadungog kita sa mga pulong “Gingharian sa Dios” (Kingdom of God), kasagaran kanato maghunahuna dayon og usa ka lugar o palasyo sa Dios diin ang mga matarong o mga sumusunod ni Kristo mopaingon human ining kalibutana. Sa usa ka bahin sa ebanghelyo, si Jesus miingon: “Sa balay sa akong Amahan adunay daghang mga lawak . . . mouna ako pag-adto aron sa pag-andam og luna alang kaninyo.” Bisan tuod adunay basihanan, kining maong pagsabut mahitungod sa Gingharian sa Dios dili igo.

Ang Gingharian sa Dios, una sa tanan, usa ka estado o kahimtang sa kinabuhi diin ang kabubut-on sa Dios maoy maghari. Ang “Kingdom of God” nagpasabut og Paghari sa Dios diha sa katilingban sa mga tawo. In the Lord's Prayer, “Thy Kingdom come” and “Thy will be done” are synonymous phrases. Ang “Gingharian sa Dios” mahitabo kon ang mga tawo magsugod pagpuyo sa kabubut-on sa Ginoo.

Diha sa ebanghelyo karong adlawa, si Jesus miingon, “Ang Gingharian sa Dios anaa uban kaninyo” (The Kingdom of God is among you). Wala siya maghisgot sa usa ka lugar kondili sa iyang Kaugalingon nga nakig-uban sa mga tawo. Jesus is the full embodiment of the Kingdom of God. Ang Paghari sa Dios makita diha sa Iyang kaugalingon tungod kay Siya ang labing masunoron sa kabubut-on sa Dios.

Ngano nga importante man kining maong klase sa pagsabut sa Gingharian sa Dios?

Una sa tanan, kon maghunahuna kita nga ang Gingharian sa Dios usa ka butang nga umaabut pa, dako og puruhan nga balewalaon nato ang “karon”. Moingon kita “Sagdi na lang kon mag-antos kita karon; mahilangit ra bitaw ta pohon.” Tungod niini, dili na kita molihok o maningkamot nga matul-id ang daotang nagakahitabo sa katilingban karon. Sayop kining maong mentalidad. Sa pagkatinuod, ang Gingharian sa Dios usa ka realidad nga nagsugod na og kahitabo karon. “Ang gingharian sa Dios anaa uban kaninyo”, matud pa ni Jesus. Angay natong hatagan og dakong pagtagad ang atong kalibutan ug katilingban karon tungod kay kini ug dinhi magsugod ang Gingharian sa Dios.

Dugang pa niini, ang “Gingharian sa Dios” dili usa ka butang nga human nang daan ug ato na lang dawaton. Hinoon, usa kini ka “dynamic reality” o kamatuoran nga buhi ug nagatubo. Sama kini sa liso sa mustasa nga kon atong alimahan pag-ayo motubo ug molambo. Si Jesus, ang Pulong sa Dios, mao ang liso sa Gingharian sa Dios. Gitanum na Siya sa kalibutan ug sa kasingkasing sa mga tawo. Sama sa liso nga bisan gamay sa pagsugod, ang Pulong sa Dios adunay dakong kapasidad o gahum nga makapausab sa hulagway sa kalibutan. Kita, nga mga sumusunod ni Kristo, adunay dakong papel alang sa katumanan sa paghari sa Dios dinhi sa kalibutan. Wala kini magpasabut nga ang Ginoo kulang sa gahum ug nanginahanglan sa atong panabang. Sa pagkatinuod, walay dili mahimo sa Dios. Apan, Iyang pagbuot nga ang mga tawo gawasnon nga moapil sa Gingharian o Paghari sa Dios. Kini usa ka pagpakita sa Iyang dakong pagtahod sa dignidad sa Iyang mga binuhat.

Friday, October 9, 2009

Sabado sa Ika-27 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lucas 11:27-28

Kining usa ka babaye nahingangha sa mga gibuhat ni Kristo – sa iyang pagpanudlo, pagpanambal ug paghimo og mga milagro. Wala niya malikayi ang paghunahuna unsa kadako ang garbo nga bation sa inahan aning talagsaon nga tawo. Siya nakaingon, “Pagkabulahan sa babaye nga nagsabak ug nagmatuto kanimo!” Gitubag ni Jesus ang maong magdadayeg sa pag-ingon, “Bulahan ang mga tawo nga naminaw sa Pulong sa Dios ug nagpuyo niini.” Kining maong tubag magpahinumdum kanato sa laing okasyon kanus-a si Jesus mideklara nga ang iyang ilhon nga inahan ug mga igsoon mao kadtong magasunod sa kabubut-on sa Dios (Lk 8:21).

Daghan ang maghunahuna nga kining bahina sa Kasulatan makapaubos sa bili sa papel ni Maria isip inahan ni Jesus. Apan, sa pagkatinuod, ang mga pulong ni Jesus naghimo kang Maria nga mas labing dalaygon tungod kay siya man ang labing nindot nga modelo sa usa ka tawo nga magmatinud-anon sa Ginoo. Sa iyang pagka-inahan sa Anak sa Dios, si Maria wala nahimong mapahitas-on; hinuon, nagpabilin siyang mapaubsanon ug masinugtanon sa kabubut-on sa Ginoo.

Karong adlawa gitawag kita nga magbaton sa hiyas sa pagkamatinud-anon sa atong pagkasumusunod ni Kristo. Ipakita nato sa kalibutan nga kita sakop sa pamilya ni Kristo dili lamang sa ngalan kondili sa atong binuhatan.

Thursday, October 8, 2009

Friday of the 27th Week in Ordinary Time

Luke 11:15-26

After some people accused him of driving out demons by the power of Be-el'zebul, Jesus takes the opportunity to teach people about the supreme value of unity. First, the Lord says, “If Satan is divided against himself, how will his kingdom stand?” Then, he adds, “Whoever is not with me is against me; and whoever does not gather with me scatters.” Both the kingdom of God and the kingdom of Satan need unity to prevail over the other.

The battle between the power of light and the power of darkness would be decided by how united their forces are. Satan would not prevail over God because the Trinity (Father, Son and Spirit) are closely bonded in love. But Satan's army could win many of us in the world because we are divided and disintegrated in many ways. That is why Jesus in the gospel admonishes us to remain united with him; otherwise, we scatter. Saint John Chrysostom was right when he said: “What wall or fort, strongly built with well-compacted and large stones, is so impregnable against the assaults of an enemy, as the united band of people joined by mutual love and sealed by oneness of mind.”

Today's gospel challenges us to learn the virtue of Christian solidarity. Like the first community of believers, let us walk together with one heart and one soul (Acts 4:32), loving and serving one another in the name of Christ.