Lucas 11:5-13
Lisod sabton kining giingon ni Kristo nga “Pangayo ug kamo hatagan” tungod kay nasayod kita nga dili tanan nga atong pangayoon diha sa pag-ampo ihatag sa Ginoo. Adunay mga tawo nga wala mahatagi og trabaho, balay, kapikas, awto, ug kaayohan sa sakit bisan sa kadugay na nga pag-ampo. Ang uban gani magmahay na sa Ginoo tungod kay murag wala panumbalinga sa Dios ang ilang mga pag-ampo. Unsa man diay buot ipasabut sa “Pangayo ug kamo hatagan”?
Una sa tanan, ang pwede ihatag sa Ginoo mao lamang kadtong mga butang nga dili makadaot kanato. Mao kini ang punto ni Jesus sa iyang pag-ingon: “Kinsa mang amahana ang mohatag og bitin sa anak nga mangayog isda?” Ang Dios magdumili sa paghatag kanato sa butang nga atong gipangayo kon masayod siya nga kini dili makaayo sa atong kinabuhi. Dugang pa niini, ang pag-ampo nga dili gayud ihikaw sa Ginoo kanatong tanan mao ang presensya sa Espiritu Santo. “Kon kamong mga daotan makamao mohatag sa maayong butang ngadto sa inyong mga anak, labaw pa unya ang inyong Langitnong Amahan nga mohatag kaninyo sa Espiritu Santo.”
Karong adlawa, gihagit kita nga makamao nga mangayo sa labing bililhon butang diha sa pag-ampo. Dili nato kalimtan sa pagpangayo sa Espiritu Santo tungod kay Siya lamang maoy maghatag kanato og kalinaw panahon sa kagubot, kusog panahon sa katalagman, kahibalo panahon sa kalibog, ug katagbawan panahon sa kakulangon.
