Lucas 5:33-39
Si Jesus nagpahimangno kanato, “Ayaw kamo pagpuasa sama sa mga Pariseo.” Unsa man diay sayop sa gibuhat sa mga Pariseo? Ang mga Pariseo nagpuasa, nagsakripisyo ug nag-ampo aron mahinungan sa mga tawo. Ang mga buhat nga angay unta magpasidungog sa Ginoo nahimo na nga pasidungog alang sa ilang kaugalingon. Kon ang tumong sa atong pagsimba mao ang pagpasigarbo sa atong kaugalingon, nan gikuha nato ang pasidungog nga angay unta para sa Dios. Salawayon kining maong buhat. Kini ang karaang bino nga dili na angay'ng imnun.
Unsa man ang bag-ong bino? Kini mao ang matang sa pakigrelasyon tali sa Dios ug sa tawo nga gitudlo ni Jesus kanato. Kining maong relasyon pagaharian sa gugma, dili sa balaod, sa kalipay, dili sa kahadlok. Si Jesus miingon, “Ang mga dinapit sa kasal dili angay nga magpuasa samtang uban pa kanila ang kinasal.” Nga sa ato pa, kon si Jesus uban kanato dili kita angay nga mahadlok ug magmasulob-on. Bisan gani sa panahon sa katalagman dili kita angay nga mabalaka basta anaa lamang siya. Mao man gani nga si San Pablo mihatag aning tambag, “Pagmaya kanunay, pag-ampo sa walay hunong, ug pasalamati ang Dios sa tanang panahon (1 Tesalonika 5:16-18). Unya na kita mabalaka kon si Jesus malayo na kanato o kon kita mahimulag na kaniya.
Karong adlawa gidapit kita nga maghupot sa hiyas sa pagkamasaligon ug pagkamalipayon. Si Jesus, ang atong Maayong Magbalantay, mipasalig kanato: “Ako mag-uban kaninyo hangtod sa katapusan sa panahon” (Mateo 28:20).
