The Personification of all Virtues

Wednesday, September 9, 2009

Hwebes sa Ika-23 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lucas 6:27-38

“Higugmaa ang inyong mga kaaway. . . . iampo ang nagdaugdaog kaninyo.” Dili sayon kining gisugo ni Kristo, ilabi na kon kita nahimong biktima sulod sa dugay nga panahon sa panaugdaog, abuso ug krimen. Labaw kini nga malisud buhaton kon ang atong kaaway dili magpakita og pagbasol ug magpabilin sa iyang daotang binuhatan batok kanato.

Unsa man ang paghigugma sa kaaway? Una sa tanan, wala kini magpasabot nga kalimtan nato ang usa ka sayop nga buhat sa tawo o nga pauyonan nato ang tawong daotan. Si Kristo mismo wala mitugot nga magpadayon ang daotang binuhatan sa mga pangulo sa templo nga nagpahimulos sa kahimtang sa mga kabos. Ang paghigugma sa kaaway, sumala sa hunahuna ni Kristo, mao ang pag-ampo alang sa kaluwasan sa mga tawo nga makasasala. Siya mismo ang nag-una sa pagbuhat sa ingon sa dihang siya nag-ampo didto sa kalbaryo para sa mga tawo nga nagpalansang kaniya sa krus: “Amahan ko pasayloa sila kay wala sila masayod sa ilang gibuhat.” Sama nga ang Ginoo nagbuhat og maayo para sa mga matarong ug mga makasasala, ang usa ka Kristiyano angay usab nga maglantaw o molihok para sa kaayohan sa tanan, apil ang iyang kaaway.

Karong adlawa, gidapit kita nga maghupot sa hiyas sa pagkamapasayloon. Kita nga buot mosunod sa mga lakang ni Kristo dili angay nga magdumot ug maghunahuna og daotan sa atong isigkatawo, bisan kon ang maong tawo atong kaaway.