Lucas 6:6-11
Ang tawo nga matarong maghunahuna unsay makaayo sa iyang isigkatawo, samtang ang tawo nga daotan mangita og paagi para madaot ang iyang isigkaingon. Kining maong kalainan atong makita diha sa ebanghelyo karong adlawa. Samtang si Jesus naghatag og kaayohan sa tawo nga kuyos og kamot, ang mga Pariseo nagbantay lamang sa iyang pagabuhaton aron siya kapasanginlan nga nagsupak sa Balaod.
Para kang Jesus, ang pagtabang sa usa ka tawo nga masakiton panahon sa Adlaw nga Igpapahulay dili usa ka pagsupak sa Balaod sa Dios. Gani, pinaagi niini mapasidunggan ang Ginoo tungod kay Siya man maoy tuburan sa tanang kaayohan ug kinabuhi. Ang salawayong buhat mao ang paghunahuna og daotan sa imong isigkatawo, ilabi na kon kini pagahimoon sa Adlaw nga gibalaan sa Dios. Makahuluganon gayud ang pangutana ni Jesus ngadto sa mga Pariseo: “Unsay gitugot nga buhaton sa Adlaw nga Igpapahulay ang maayo ba o ang daotan, ang pagluwas ba og kinabuhi o ang pagpatay?”
Karong adlawa gihagit kita nga magbaton sa hiyas sa pagkamahunahunaon sa kaayohan sa uban. Sama kang Kristo, mobati kita sa kalisud ug problema sa atong isigkatawo ug mangita kita og mga pamaagi nga sarang makatabang kanila.
