The Personification of all Virtues

Tuesday, September 15, 2009

Mierkoles sa Ika-24 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lukas 7:31-35

Lisud kaayo lipayon ang tanang mga tawo. Bisan unsa kaanindot sa imong gibuhat, ug bisan unsa ka maayo sa imong tumong, aduna gayuy mga tawo nga masuko o magsaway kanimo. Tungod niini, daghan kanato ang mawad-an og kadasig sa pagbuhat og maayo para sa katilingbanong kaayohan. Magkinaugalingon na lang ug dili na magpakabana sa kahimtang sa uban. Pero ingon ani ba ang angay nga tubag sa mga sumusunod ni Kristo?

Sa iyang pagsangyaw sa Maayong Balita, si Jesus nasayod usab nga aduna gayuy mga tawo nga mangita og paagi sa pagdaot kaniya. Diha sa ebanghelyo, gipasabut ni Jesus ang pagka-walay klaro sa hunahuna aning mga tawhana: “Si Juan wala mokaon og pan ni moinum og bino, ug miingon kamo 'may daotan siyang espiritu!' Apan miabot ang Anak sa Tawo nga mikaon ug miinum, ug miingon mo: 'kining tawhana laog ug palahubog, amigo sa mga kobrador sa buhis ug mga makasasala.'” Haloyo niining mga negatibong saysay sa mga tawo, si Jesus nagpadayon sa iyang pagsangyaw tungod kay alang kaniya mas bililhon ang hunahuna sa Dios kaysa ikasulti sa mga tawo.

Karong adlawa gihagit kita nga magbaton sa hiyas sa pagkamakanunayon diha sa pagbuhat og maayo para sa uban. Sama kang Kristo, dili kita angay nga mabugnaw sa atong pagpangalagad bisan kon kita pagatamayon tungod kay aduna may Dios Amahan nga nagtan-aw kanunay sa atong gibuhat ug nasayod siya kon unsa ang tumong sa atong mga kasingkasing.