The Personification of all Virtues

Thursday, September 24, 2009

Sabado sa Ika-25 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lucas 9:43-45

Human ipanagna ni Jesus ang iyang umaabut nga pag-antos ug kamatayon, ang mga apostoles giabut og kalibog. Apan wala sila mangutana kang Jesus bisan unsa mahitungod niini tungod kay gibati na sila og kahalok. Nahadlok sila nga mahibalo unsay mahitabo kanila kon ugaling ang ilang Magtutudlo pagasakiton ug patyon sa kamot sa mga tawo. Wala na sila mangutana tungod kay dili sila buot muatubang aning sakit nga kamatuoran.

Tinuod gayud ang giingon nga usa sa kahadlokan sa tawo mao ang pagkasayod sa kamatuoran. Mahadlok kita mahibalo sa tinuod natong sakit ug, tungod niini, dili kita ganahan magpadoktor o magpatan-aw sa mananambal. Mahadlok usab kita mahibalo sa tinuod natong dungog ug, tungod niini, dili kita mangayo og “feedback” gikan sa mga tawo. Bisan ang mga sikolohista mag-ingon nga usa ka hinungdan ngano nga daghang mga tawo ang mahadlok mag-inusara, maghilom ug mamalandong mao ang nagpaluyong kahadlok nga masayod sa tinuod nilang mga kakulangon ug kahuyang.

Karong adlawa, gihagit kita nga maghupot sa hiyas sa kaisog sa pag-atubang sa kamatuoran. Sayran nato ang giingon ni Jesus: “Ang kamatuoran maoy maghatag sa tawo og kaluwasan.” Pinaagi sa kamatuoran, kita makakita og unsay maayo nga buhaton o usbon sa atong kinabuhi. Pinaagi usab sa kamatuoran, kita makapangandam sa atong kamatayon ug sa kinabuhing dayon.