The Personification of all Virtues

Friday, September 11, 2009

Sabado sa Ika-23 nga Semana sa Ordinaryong Panahon

Lukas 6:43-49

“Dili mamunga og daotan ang maayong kahoy, ug ang daotan dili makapamugag maayong bunga.” Kining maong pagtulun-an ni Kristo mapamatud-an, una sa tanan, diha sa kinabuhi sa matag tawo. Ang punoan sa usa ka tawo mao ang iyang kasingkasing. Siya nga adunay limpyo nga kasingkasing magsulti sa kamatuoran ug magbuhat sa unsay sakto. Gikan sa usa ka tawo nga maayo og kabubut-on manggawas ang mga buhat sa kaluoy ug gugma. Apan ang tawo nga hugaw og kasingkasing dili magmatinud-anon sa iyang mga pinulongan ug binuhatan. Gikan sa usa ka tawo nga ngil-ad og kabubut-on mosunod ang mga buhat nga salawayon sama sa kasina ug kamapahitas-on.

"Mailhan ang kahoy sa iyang mga bunga." Kining Kristohanong pagtulun-an mapamatud-an usab diha sa kinabuhi sa pamilya. Ang punoan sa pamilya mao ang mga ginikanan. Ang mga ginikanan nga mahadlokon sa Dios ug magpuyo sa matarong nga kinabuhi dako og purohan nga makabaton og mga anak nga matinahoron ug dalaygon. Apan ang mga ginikanan nga ngil-ad og binuhatan kalagmitan makaangkon og mga anak nga badlongon ug walay batasan. Hinuon, dili man kini mahitabo sa tanang higayon. Bisan sa kadaotan sa ilang ginikanan, adunay mga anak nga mahimong matarong ug ligdong tungod sa grasya sa Dios.

Ang hagit para kanato karong adlawa mao ang pagbaton sa mga hiyas sa pagkadiosnon ug pagkabuutan. Pinaagi niini malaomon kita nga makapamunga og daghang mga maayong buhat ug mga dalaygong kaliwat.