Lucas 6: 20-26
Ang “Kabulahanan” nga gisangyaw ni Kristo usa ka dakong kahupayan para sa mga kabos ug timawa. Pinaagi niini, mabati sa mga pobre nga ang Dios nagpakabana sa ilang kahimtang ug nga adunay nagpaabut nga kaluwasan human sa ilang kalisud. Ang kawad-on, kagutom, kaguol, ug paglutos nga ilang nasinati tungod sa pagsunod ni Kristo matapos ra ug pagabalosan sa kabuhong ug kalipay nga walay kinutuban didto sa langit. Ang hagit para sa mga kabos karon mao ang pagpabilin nga masaligon sa makaluwas nga gahum sa Dios.
Ang “Kabulahanan” usa usab ka dakong pahimangno para sa mga dato ug gamhanan. Pinaagi niini, gipahinumduman sila nga ang bahandi ug gahum dali ra makadala sa tawo ngadto sa kaparotan. Ang kabuhong, kabusog, kasadya, ug kasikat, sa daghang higayon, makapahimo sa tawo nga mapahitas-on, makikaugalingon, hakog ug walay disiplina. Kon magpasagad, ang dato malayo sa Ginoo ug sa isigkatawo. Ang dakong hagit sa mga adunahan mao ang pag-ila nga ang tanang butang gasa sa Dios para sa kabulahanan sa tanan. Busa, angay sila nga magmapasalamaton sa Ginoo sa ilang bahandi ug magmatinabangon sa mga kabos sa ilang kawad-on.
Daghan ang atong makat-onan gikan sa “Kabulahanan”, apan ang pinakadako mao ang hiyas sa pagkamasaligon sa Dios. Kon hugot ang atong pagtoo nga kita mga pinalanggang anak sa Ginoo, mahimo kitang gawasnon sa garbo ug kahakog ug magpuyo kita nga malinawon ug malipayon uban sa isigkaingon.
